Rit 4: Mortirolo

Mortirolo.

Op deze 4de dag stond het spookbeeld van een der zwaarste beklimmingen in Europa op ons menu. Iedereen leest met veel ontzag hetgeen over deze bergpas geschreven wordt.

Kledij

Op de dag dat Greg V.A. de gele trui draagt, neem ik de plaats van kopman in. Het wordt dus vandaag de outfit van BMC. De opdracht: alle anderen rijden in mijn dienst. Ze zullen me niet lossen.

Fier om de outfit van Greg VA te showen.

Bakken en braden.

De zon stond hoog in de blauwe lucht te branden. Een verschrikkelijk brandende zon op onze ruggen. Bij de beklimming bleef de temperatuur rond de 30° hangen. Gelukkig is het een bosrijke omgeving. Hierdoor waren we enigszins beschut voor deze brandende ster.

Voila, ze starten naar de Mortirolo via Bormio. 35 km in dalende lijn.

Peloton op 1 lijn in gestrekte draf.

Vertrek.

Wegens de gunstige weersomstandigheden, de te verwachten hitte, zijn we om 09.00 uur van start gegaan. Via Bormio naar Sondrio aan de voet van de beklimming. Een leuke 35 km afdaling van een 1000 hoogtemeters. Nadeel, dit moeten we op het einde in tegenovergestelde richting opnieuw beklimmen.

Op de aanloop naar de Mortirolo.

Even kijken hoe hoog we moeten: 1300 meter omhoog.

Bormio.

Na een 12 km door het drukke Bormio, waarbij we de Gavia en Stelvio links laten liggen. We fietsen richting Tirano. De Mortirolo heeft 3 alternatieven om naar boven te klauteren. Een superzware, een jumbozware, en nog een derde, maar dat lag te ver van onze pleisterplaats. Er waren er toch een drietal, die de superzware voor hun rekening gingen nemen: Peter, Chris en Frans.

Met Luc en Jos uit Meerle.

Elke kilometer, de informatie over de stijging van die km.

Mortirolo.

De Mortirolo ook bekend onder de naam 'Passo della Foppa' is beroemd en berucht. De klim is beroemd dankzij de 'Giro'. Iedere wielerfan weet dat deze ronde niet terugschrikt voor de allersteilste beklimmingen. En de 'Foppa' is er zo eentje. Klimmers pur-sang 'genieten' op deze berg maar de sprinters walgen van deze klim.

Jan, Tom en Roger vinden het maar simpel.

Rik heeft er weinig problemen mee.

Peter met zijn compagnon, de Werner.

Iedereen die een matige dag heeft op de klim een hele zware dag. De Mortirolo is niet te onderschatten. Het is een fantastisch mooie maar extreem zware klim. Een klim die elke fietser eens gedaan moet hebben. Want na de Mortirolo lijkt alles vlak! Volgens specialisten is deze beklimming 57% zwaarder dan Alpe d'Huez..

Geweldig decor.

Luc

Ludo

Chris

Klimmers op de flanken van de Mortirolo.

Miet

Jos

Luc en Hilde.

De auteur.

Christa.

Bruno

Dirk N.

Hij geniet er van met zijn 30x28

Nog enkele meters en de top is bereikt.

Vanaf de voet op zo'n 500 meter boven zeeniveau slingert de weg van de Mortirolo naar 1852 meter in een ruime 14 kilometer, Dat dus maar liefst 1300 hoogtemeters. Dit geeft aan dat het hard klimmen wordt. Met een zeer hoog gemiddeld stijgingspercentage. Het zwaarste deel in de klim begint op kilometer drie en loopt zo'n vijf kilometer door. Hier vind je korte stukken die tegen de twintig procent aan hikken, met gemiddeldes per kilometer van meer dan 15 procent. Wie uit zijn pedaaltjes klikt zal moeite hebben weer op de fiets te komen.

Het bewijs: het bord op de top!

Met Peter C., Jos VB, en Chris V.

Wie inderdaad denkt dat de eerste meters van deze klim meevallen zal zich  na enkele honderden meters wel twee keer achter zijn oor krabben, een steile muur brengt je meteen in de klim.  Vanaf hier kronkelt de weg heel snel omhoog. Een een echt bergverzet is hier een must, anders is de kans op omvallen reëel aanwezig. Als je denkt dat een 'triple' wel nuttig kan zijn bedenk dan dat Pantani ooit (in de hoogtijdagen van het EPO gebruik) deze col opknalde met een verzet van 39x22. 

Groep op de top van de Mortirolo.

Eenmaal op de top heb je drie mogelijkheden, afdalen via dezelfde weg (erg steil als afdaling), naar Aprica (veel vlak, vals plat en korte klimmetjes en een zeer matig wegdek maar wel een mooie 'rondtocht') of naar Edolo (een mooie afdaling).

Wij

Wij dalen af langs dezelfde route als de beklimming.  14 km op een zeer smalle weg. Het wegdek is voor 80% vernieuwd met zeer goed asfalt. Het baantje is breed goed voor slechts 1 wagen. Bij tegenliggers is het wringen.

In volle vaart naar Bormio.